Arjen Kwint uit Loppersum combineerde zijn vakantie in Ierland gisteren met een deelname aan de Cork City Marathon. Fysieke klachten in de week voor de marathon waren er de oorzaak van dat hij eerst op het laatste moment besloot toch aan deze marathon mee te doen. De eerste helft van zijn race op het bepaald niet vlakke parcours ging nog redelijk voortvarend in 1.50.35 uur. In de tweede helft zakte het tempo aanzienlijk uitmondend in een tijd van 2.21.29 uur. Met een totaal tijd van 4.12.04 uur en een 96e plaats bij de mannen 45 toonde Arjen zich uiteindelijk tevreden. Heel blijven was zijn uitgangspunt. Gefeliciteerd met deze knappe prestatie!

Lees hieronder zijn verslag en bekijk de foto's

MARATHON AVONTUUR

In 2016 had ik mij ingeschreven voor de Slachte maar kon helaas maar de helft van de voorbereiding afmaken door een kuitblessure. Hierna nog twee keer een spierscheuring in een hamstring en zo was hardloopjaar 2016 niet een groot succes. Aangezien ik altijd veel plezier beleef aan een voorbereidingsperiode van een marathon besloot ik in 2017 toch me weer voor een marathon in te schrijven. Mijn oog viel op de marathon van Cork in Ierland. Relatief makkelijk te bereizen, een land waar ik nog nooit geweest was en het feit dat in juni je ook niet te zuidelijk moet gaan lopen leek me dit een goede keus.
Uit mijn archief haalde ik weer het marathonschema dat ik sinds 2013 gebruik en zo begon ik (de eerste weken nog geholpen door een wekelijks fysiotherapiebezoek) aan mijn voorbereiding. Het ging toch wel erg lekker. Er zaten goede en iets mindere trainingen tussen maar ik liep nooit met tegenzin. Als tussendoortje de Groet uit Schoorl Run lekker gelopen. Zo had ik weer het idee dat ik als marathontempo op mijn PR tijd van 2015 moest gaan richten.
De laatste weken gingen de trainingen minder soepel. Het liep gewoon zwaarder en mijn kuiten speelde op. Via dry needling werd ook dat weer gepareerd. 9 dagen voor de marathon kreeg ik ontzettende kramp/pijn rond mijn achilles/kuit tijdens een training rond het Paterwoldse Meer. Gelijk besloten niet meer te lopen tot de marathon dag en hopen dat het meeviel. De pijn ging langzaam weg maar 2 dagen voor de marathon ging zelfs wandelen al niet soepel. Magnesium, Aminozuren, icen, rekken, rusten, wandelen. Van alles geprobeerd om de pijn wat weg te krijgen. Ook wat gegoogled en besloten om een Bauerfeind Achillo Train Pro aan te schaffen. Dit voelde gelijk goed aan en ik werd weer wat positiever.
Inmiddels was het 2 juni en stond ik samen met mijn vrouw Odette op het vliegveld om naar Cork te gaan. Als ik niet kon lopen bleef natuurlijk altijd nog een leuke citytrip over!
Op de wedstrijddag naar de start gelopen. Ik besloot maar niet warm te lopen, stel je voor dat het er dan inschoot. Ik besloot de eerste 2k te gebruiken om in te lopen, dan had ik die in elk geval gehad. Ook had ik mijn looppas aangepast. Wat meer op hak landen en afzetten dan gewoonlijk moest ook eea verlichten. Wonder boven wonder ging het goed. Na de eerste afdaling, met de wind in de rug, in de zon werd ik zo wat overmoedig en liep ik toch een aardig tempo. Achteraf zag ik dat ik al met een hartslag van boven de 170 liep dus dat kon niet goed gaan. Wel eerst nog het mooiste stuk van de route langs een inham van de zee, dus genieten was het zeker.
Na 25 kilometer was het eigenlijk op. De kracht verdween uit de benen door het te hoge aanvangstempo, ik moest zigzaggen door het achterveld van de halve marathon lopers die later gestart werden, de eerste klimmetjes waren daar en ook kon ik helaas Odette niet vinden tussen het publiek op de punt waar ik haar verwacht had. Dus maar even een stukje wandelen om weer vol goede moed te raken. Maar ja, dan wordt het steeds lastiger om weer in je ritme te komen. Ik besloot er een intervaltraining van te maken om toch nog binnen de 4 uur te eindigen. Maar na 35 kilometer liet ik dat idee ook maar varen. Door het iets anders lopen kreeg ik een beetje last van mijn andere kuit en ook bleek ik een behoorlijk blaar op mijn andere voet te hebben. Dus dan maar nog meer wandelen en dankbaar zijn dat ik toch gewoon wel de finish gehaald heb. Misschien niet als een echte hardloper, maar wel genietend van publiek en medelopers.
Nu eerst maar weer herstellen van alle pijntjes en dan weer lekker lopen en er zal heus wel weer een nieuwe marathon volgen. Na deze zesde marathon is de honger nog niet gestild.

Leuke link naar mijn route: https://www.relive.cc/view/1023348045?r=ride 

Arjen Kwint