Janneke Cazemier uit Warffum heeft het afgelopen weekend ondanks het zeer warme weer met succes deelgenomen aan een kleinschalige marathontweedaagse rond Vriezerbrug georganiseerd door de Drents-Friese Wold Runners. Haar teller staat hierdoor inmiddels op 98 gelopen marathons. Zaterdag noteerde ze een tijd van 5.11.57 uur goed voor een tweede plaats bij de vrouwen. Gisteren werd ze opnieuw tweede in 5.37.37 uur. In het tweedaagse klassement eindigde Janneke keurig als eerste bij de vrouwen. Ga naar Lees meer voor haar verslag. De foto`s zijn van Gea Scheuneman..

VERSLAG JANNEKE CAZEMIER

Zaterdag 28 juli , stond mijn eerste marathon sinds 5 weken weer op het programma.  De laatste was in Sneek op 23 juni. Ik had al een tijdje last van mijn enkel, maar tegen beter weten in gewoon door blijven trainen en marathons lopen. Na Sneek zou er drie weken tussen mijn volgende marathon zitten .  Ik heb toen besloten om maar naar de fysio te gaan.
Met een licht opgezwollen enkel ging ik naar de fysio, diagnose overbelasting.  Dit kwam mij natuurlijk niet onbekend voor, maar wilde dit niet horen. Ik was nog nooit geblesseerd geweest en al de jaren tussen 2000 en 2007, in de periode dat ik ultraloopster was en  20 uur in de week aan sport deed.

Wat was er anders nu tov toen, hierover nagedacht te hebben was dat ik de focus niet had voor het hardlopen.  Ik had de afgelopen jaren toen ik minder aan hardlopen deed of eigenlijk niet kon hardlopen veel gefietst (racefiets) en gewandeld.  Wat ging ik in 2018 doen naast het hardlopen,  ook nog fietsen en oh ja ook nog gezellig wandelen met mijn wandelmaatje. Afgelopen mei heb ik veel gefietst op Mallorca en hier mijn enkelblessure opgelopen.  Doordat ik mijn enkel geen rust gunde en maar door bleef gaan met mijn doel, 20 marathons lopen dit jaar, wandelen en fietsen met mijn fietsmaatjes 2x per week. Kwam mijn enkel in opstand. Verplicht 6 weken rust!!! Vertelde de fysio. Wekelijk mijn enkel in tapen met medical tape en alleen zwemmen en fietsen op een gewone fiets.

Oeps zou ik wel op tijd hersteld zijn voor 6 oktober,  want dat wordt mijn 100e marathon.  In mijn geboortestreek en de finish in de Rodenburghal waar mijn broer de eigenaar van is.
Ik zou ook de Nijmeegse Vierdaagse lopen, deze maar afgezegd.  Focus op de marathons. 

Drie weken absolute rust genomen inmiddels had ik een enkelbrase aangeschaft.  Na drie weken ben ik voorzichtig weer gaan trainen.  Eerst 2 km, opbouwen naar  4 en 6 km. Een week voor de marathon tweedaagse een duurloop van 1 uur en driekwartier waar ik slechts 13 km heb gelopen.  Het ging goed met mijn enkel.
Iedereen was de afgelopen week in de ban van Lauwersoog Ulrum of de loop vanwege de hitte  plaats kon vinden. Terecht hoor,  want als organisatie heb je altijd een risico ook al ligt de verantwoordelijkheid bij de loper zelf.

Bij de Drent Friese Worldrunners gaan de kleinschalige marathons altijd door.
Ik was best gespannen toen ik zaterdag ochtend naar Vries reed. Er gaat vanalles door je hoofd "doe ik er verstandig aan om te starten" " wat als het mis gaat met mijn enkel?" Opnieuw 6 weken rust?
Toch maar proberen,  op deze marathons staat geen druk qua tijd, die druk leg je jezelf op.

Aangekomen in Vries op de carpoolplaats stonden er al een aantal bekenden. In deze marathons zie je vaak dezelfde lopers. "gekken" die als hobby marathons verzamelen hebben.
Leuk bij deze marathons we geven elkaar altijd een hand en met iedereen maak je vantevoren een praatje.
Om klokslag negen uur starte de marathon,  klein aanloop stukje en dan 10x hetzelfde stukje zodat je op het eind op 42,195 km komt. Het was 2.1 km heen en hetzelfde weer terug. Saai? Ik vind van niet, je komt elkaar veel tegen en je kunt elkaar wat oppeppen indien nodig. De route was een geasfalteerd landweggetje daarna een zandpad met veel mul zand langs het Noordwillems kanaal.  Het was om tien uur al dertig graden. Pffff afzien. Het voordeel van een klein parcours je komt heel vaak bij de verzorgingspost langs. Hier staat altijd Ronald , hij heeft een tafeltje met heel veel lekkers en drinken natuurlijk.  Zelf had ik een coolbox mee, met voor iedere ronde een fris flesje water. Hier dronk ik de helft vanop en de rest koelde ik mijn lichaam mee af. Het werd warmer en warmer, mijn tempo zakte al vrij snel naar onder de 9 km per uur. Waardeloos vond ik dit, maar voordat het in mijn hoofd ging zitten heb ik mijn sporthorloge uitgezet. Lopen op gevoel, dat kon ik in mijn ultra periode op mijn best. Helaas nu veel minder. Ik vergeet wel eens dat dat al meer als tien jaar geleden is. Toen ik het zesde rondje inging kreeg ik het al zwaar, met name op het onverharde stuk moest ik goed nadenken hoe ik mijn voet neerzette. Ik heb toen ook maar direct besloten om de tweede helft op het mulle zand gedeelte te gaan wandelen.  Daar gaat mijn eindtijd van binnen de vijf uur. Doordat ik andere lopers steeds passeerde of zij mij, met hun bemoedigende woorden uitlopen is belangrijker dan je eindtijd. "Denk aan je einddoel op 6oktober ". Hier hebben ze gelijk in, dus ik ben in een rustige tred doorgegaan. Vanaf 13:00 uur werd het wat koeler, een paar regen druppels waren hier debet aan. Uiteindelijk als laatste gefinisht, met een tijd van 5:11:57 uur, mijn langzaamste marathon ooit.

Toen ik terug reed naar Warffum was ik heel erg blij dat ik de marathon had uitgelopen en uiteindelijk toch wel tevreden. En het allerbelangrijkste mijn enkel speelde niet op.
Aangezien het een tweedaagse was en ik voor mijn gevoel behouden had gelopen besloot ik om zondag weer te gaan.  Verstandig????

Het was de nacht van zaterdag op zondag behoorlijk afgekoeld. De temperatuur bij de start van dag twee was 10 graden koeler. 
Wederom was vandaag de start op de carpoolplaats bij Vries. Vele deelnemers van een dag eerder deden vandaag ook mee. Iedereen was benieuwd hoe het zou gaan vandaag. Stramme benen de nodige pijntjes van een dag eerder, hoe reageert het lichaam erop. Om klokslag negen uur gaf Ronald het startschot,  de afkoeling van afgelopen nacht duurde maar even. Na een uur in de race was het alweer erg warm en benauwd. Dit keer waren het 12 rondjes, dus je kwam elkaar niet tegen, je werd alleen maar ingehaald. Het onverharde gedeelte was minder mul zand maar wel langer. Na twee rondjes volledig te hebben hardgelopen,  dacht ik op bepaalde stukken van het onverharde moet ik wandelen want ik voelde mijn enkel opspelen. Ik dacht na rondje drie ik ga stoppen, tijd genoeg om nog voor 6 oktober twee marathons te lopen. Ieper op 9/9 mijn 99e. In mijn hoofd was ik al met data bezig wanneer ga ik mijn 98e marathon lopen. Dit is niet goed voor mijn motivatie om vandaag door te zetten. In mijn vierde rondje was ik overtuigd als ik nu bij de verzorging langs kom dan stop ik. Maar helaas de verzorging was op dat moment even onbemand en ik kon mijn autosleutels die ik had afgegeven niet bemachtigen op dat moment.  Nog maar een rondje. De eerste marathon lopers hadden mij al ingehaald. "Iedereen heeft het zwaar Janneke gewoon doorzetten!!!! " .

Zo volgde het ene rondje na het andere en elke keer als ik volop in de zon, geen schaduw,  niet kon hardlopen vanwege de onverharde ondergrond,  voor de wind aan langs het Noordwillems kanaal in de hitte. er aandacht om uit te stappen. Zo ging ik toch ieder rondje een nieuw rondje in. Maar wat was het warm en zwaar. Wat ben ik diep gegaan en wat had ik na afloop een waardeloos gevoel over mijn tijd. 5:37:37 uur. Mijn allerslechtste record binnen 24 uur verbroken.  

Nu op zondagavond alles overdenkend wat ben ik blij dat ik deze tweedaagse gelopen heb. Onder deze tropische weersomstandigheden en terug komend van een blessure. Wat zegt een  eindtijd dan.  Boeien toch??? Ik zit op 98 marathons kan nu rustig richting Ieper trainen.   Daarna op 6 oktober mijn 100e in het bijzijn van familie,  vrienden en hopelijk veel clubleden.  Geweldig,  samen met Artemis meedoen aan de Westerkwartier Marathon.