Willem Hofman heeft in deze vervelende coronaperiode zijn eigen merenproject bedacht. Zijn motivatie volgt hieronder.
Hoe vermaak je je als hardloper in een periode zonder wedstrijden? Naar welk doel kun je toewerken? Het zijn vragen die meerdere Artemisleden zichzelf vast en zeker hebben gesteld in de afgelopen maanden. Dat blijkt onder andere uit de massale deelname aan het Artemis Regio Kwartet. Of wat te denken van de eigen marathon die Anna de Munck samen met trainingsmaatje Grietje Dijkmans heeft opgezet. Maar wellicht zijn er meer Artemisleden die met een eigen project bezig zijn (geweest)? In onderstaand verslagje wil ik jullie graag meenemen in mijn “merenproject”. Heb jij nou zelf ook een mooi project? Laat het Geert Houtman weten en hopelijk kunnen we er binnenkort meer over lezen.
Eerst maar eens een jaar terug in de tijd. Na de Halve van Haren lag half maart plotseling het hele land plat. Geen idee hebbend van wat ons nog te wachten stond, zette ik snel de knop om en besloot eens buiten de gebaande paden te lopen. In de weken die volgden was ik hardlopend te vinden van de Vliedorpsterpolder bij Zoutkamp tot de Carel Coenraadpolder ten zuiden van de Dollart. En in juli was er nog de eigen “Boterdieploop” van de bron in Uithuizen tot de monding in het Van Starkenborghkanaal.
In augustus en september waren er dan eindelijk weer wat kleinschalige wedstrijdjes in Oude Willem, Wijtgaard en Stiens. Maar toen in oktober alles weer werd afgelast, viel ik toch wat terug in mijn motivatie en de hardloopschoenen bleven vaak ongebruikt. Met weinig perspectief ben ik begin dit jaar toch weer begonnen met de provincieatlas op schoot. Al gauw werd het doel elk Groninger dorp te bezoeken waar ik nog nooit was geweest. Het was aanvankelijk allemaal niet echt concreet en ook lukte het me niet om er een hoger doel aan vast te knopen, wat de motivatie ten goede had kunnen komen.
Maar toen, vroeg in de ochtend van de eerste zaterdag van maart, kwam ik tijdens mijn ronde uit bij het Hoeksmeer, een bescheiden meertje aan een doodlopende weg tussen Garrelsweer en het Eemskanaal. Geen mens kwam ik er tegen, maar wel werd ik er verwelkomd door duizenden watervogels, een prachtige ervaring!
Mijn spontane bezoek aan het Hoeksmeer zette me aan het denken. Hoeveel meren zijn er eigenlijk in de provincie en welke van deze meren had ik eigenlijk nog nooit gezien? Eenmaal thuis pakte ik opnieuw de provincieatlas erbij en besloot ik er een eigen project van te maken met in totaal acht zogenaamde Lake Runs. Door het allemaal nog wat meer invulling te geven, las ik me vooraf via Wikipedia verder in over de geschiedenis van de te bezoeken meren en de omliggende dorpen die ik onderweg zou aandoen.
Nu, vele weken verder, heb ik inmiddels zes van de acht Lake Runs kunnen afstrepen. Na het Hoeksmeer volgden al het Hondshalstermeer (achter Wagenborgen), het Schildmeer, de Borgmeren/Meerstad, het Paterswoldsemeer en het Oldambtmeer. Onderweg probeerde ik ook altijd wat bijzondere plekken te bezoeken, uiteenlopend van bijvoorbeeld boerderij Hoog Hammen, waar de TV serie Hollands Hoop is opgenomen, tot de in 2014 gesloten en inmiddels deels gedempte roeibaan van internationale afmetingen bij Harkstede.
Op het programma staan nu nog een ronde om het Leekstermeer en, als klapstuk, een ronde om het Lauwersmeer. Deze laatste ronde is in de kortste lijn nog altijd minimaal 40 kilometer. Daarvoor moet ik eigenlijk nog iets harder gaan trainen, maar afgelopen zondag ben ik tijdens de marathon van Anna absoluut gemotiveerd geraakt om mijn project voor de zomer met succes af te ronden. En laten we hopen dat we na de zomer weer aan georganiseerde hardloopevenementen kunnen deelnemen!
