Met een trail van 50 kilometer nabij het Belgische Bastenaken richting Luxemburg sloot Arjen Kwint uit Loppersum zijn loopjaar 2025 succesvol af. Het parcours omvatte 1200 hoogtemeters, fiets- en bospaden voorzien van boomstronken en natte gedeelten. Het was prachtig loopweer.

Arjen finishte met een tijd van 6.20.08 uur als 136 bij de mannen.

Hij legde dit jaar totaal 925 wedstrijd-kilometers af, verdeeld over onder andere 11 marathons en 9 nog grotere afstanden.

Lees hieronder zijn verslag.

Foto`s Arjen Kwint

Verslag Arjen

Aan het eind van het jaar nog een trailrun van 50 kilometer op het programma. Een dag ervoor afgereisd naar de omgeving van Bastenaken inclusief 3 supporters. Start om 7 uur in de ochtend dus betekent starten met de hoofdlamp op. Dat is altijd een mooie ervaring. Zeker als je uit de bebouwde kom gaat zonder straatverlichting is het alleen het licht van de bijna 300 lopers dat je ziet. Daarna een halve ronde om het monument van Mardasson. Dit monument is ter gedachtenis aan het Ardennenoffensief dat eind 1944 als laatste poging van de Duitsers was ingezet om toch nog de 2de Wereldoorlog te winnen. Jullie kennen allemaal de afloop maar misschien minder bekend is dat in een maand tijd hier 75000 Amerikaanse soldaten het leven lieten. Figuurlijk hier dan ook even bij stil gestaan bij het passeren.

De route was in het begin niet al te moeilijk en te trailerig. We liepen voornamelijk over een fietspad met weinig hoogtemeters. Een klein stukje door een bosje met veel bladeren op de grond en ja hoor, gelijk verzwikte ik mijn enkel bijna. Geen schade aan overgehouden dus weer door. Na 9 kilometer begon de eerste klim. Het was nog donker maar het begon wel langzaam wat lichter te worden aan de horizon. De eerste afdaling was schitterend, je kon nu al wat verder kijken. Dit was gewoon een magisch moment. Over het algemeen waren de paden niet heel technisch waar we op liepen. Ook de heuvels waren niet extreem stijl, maar allemaal wel zwaar genoeg om langzaam de kracht uit je benen te voelen glijden. Toch kon ik lekker doorlopen in een tempo wat het lekkerste aanvoelde. Ik bleef wel vaak in de buurt van dezelfde mensen dus dat gaf aan dat dit ook wel normaal was.

De eerste verzorgingspost was na 17 kilometer in een boerenschuur. Even wat cola drinken en wat winegums eten en weer door. Na ongeveer 20 kilometer een korte klim waar ik mijn handen moest gebruiken om omhoog te komen. Dit was ook het enige moment dat ik voelde dat mijn hartslag op zijn max zat. Verder liep ik meestal op 90% van mijn max. Inmiddels liep ik ook alweer even in Luxemburg. Mijn route ging niet naar de plaats Wiltz, dat was alleen bij de route van 70 kilometer.

Bij de tweede verzorgingspost bij 27 kilometer stonden mijn supporters. Even praten, eten, nog even praten en weer door naar de laatste post rond de 40 kilometer. Voor mij het zwaarste stuk. Er waren ook wat meer heuvels en ook lagen er meer losse bomen en takken op het parcours. Het was hier ook wat natter dus uitkijken om niet uit te glijden. Uiteindelijk een lange afdaling naar de laatste verzorgingspost. Het weer was fantastisch. Rond het vriespunt en veelal blauwe lucht met een heerlijk zonnetje.

Bij de laatste post had ik nog 8,9 kilometer te gaan met nog geen 150 hoogtemeters. In totaal ongeveer 1200 hoogtemeters, dat deed ik in Oostenrijk in juni in 1 klim :-) Het laatste stuk ging prima. Rustig kunnen doorlopen. Laatste 2,5 weer over het fietspad van het begin, nu bleek het niet helemaal vlak. Maar de finish lonkte. Uiteindelijk de finish in de plaatselijke sporthal met een eindtijd van 6 uur 27 min en 12 seconden. Ook hier was ik dik tevreden mee en ik heb 100% genoten van dit avontuur. Op naar 2026!!