Als ik maandag 5 mei 2025 thuiskom heb ik opeens de pijp uit. Zondag 4 mei vertrekken we om 19:00 uur uit Winsum en zo’n 22 uur later ben ik weer thuis. Zonder slaap en met veel indrukken. Ik ruim mijn spullen op, ga douchen en besluit gelijk mijn pyjama aan te doen. In bed kijk ik nog even op het klokje. Het is 19:57 uur.

Eind vorig jaar vraagt de gemeente of we in het kader van 80 jaar Vrijheid de Bevrijdingsestafette willen lopen. Als ik een twee weken later een afspraak heb, heeft ook hardloopclub Eemsmondrunners zich gemeld. We besluiten de handen ineen te slaan.

Zo komt het dat we op zondag 4 mei met 18 lopers van Eemsmondrunners en 9 lopers van Artemis naar Wageningen reizen. Onderweg stoppen we om om 20:00 uur 2 minuten stil te zijn om alle oorlogsslachtoffers te herdenken. Het voelt oneerbiedig, want is bij een smoezelig tankstation. Maar als meer automobilisten hun auto daar voor paar minuten stil zetten, voelt het al beter.

In Wageningen lopen we met zijn allen naar het 5 Mei Plein. In de opvallende blauw/rode bevrijdingsshirts die onze teamcaptains Robert de Vries, Richard van der Werff en Gerben Feenstra hebben opgehaald. Met zo’n 2500 lopers wachten we op het bevrijdingsvuur dat we elk naar onze eigen gemeente brengen. We staan in een vak met noordelijke hardloopclubs, want wij moeten allemaal meer dan 200 kilometer lopen en mogen als een van de eerste weg. Elke club draagt zijn eigen plaatsnaambord. Ik kijk om me heen en zie Garrelsweer, Zuidhorn, Groningen, Hoogezand-Sappemeer, Leek, Stadskanaal, Winschoten. Het verbroedert: we komen hier voor hetzelfde doel. Geen wonder dat even later uit volle borst het Grönnens Laid wordt gezongen.

Op het 5 Mei Plein krijgen we de fakkel overhandigd. Ik zie Hotel De Wereld, een presentator, er zijn camera’s. Vanaf tribunes juichen mensen ons toe en applaudisseren. Ik wil stilstaan om het even goed tot me door te laten dringen, maar we moeten door: er volgen nog 234 loopclubs. Bovendien: wij moeten op naar Het Hogeland, nog 218 kilometer.

Met de bevrijdingsfakkel steken we de stormlampen aan die we op de fietsen hebben gemonteerd. De eerste loper gaat van start. Dwars door Wageningen richting Bennekom. Als Artemissers beginnen we in Vaassen waar teamcaptain Robert de eer heeft het eerste traject te lopen met Tryntsje als fietsende begeleider.

In het donker lopen we over de Veluwe. Op wegen waar overdag verkeer langs raast, is het nu doodstil. Een vos, een haas en een poes schieten weg als wij passeren. Het is windstil en heerlijk loopweer, maar in de vroege ochtend is het koud. Als we bij Beilen buiten ontbijten, gaat dat snel, want we vernikkelen. In de auto warmen we weer op.

We kakken wat in en het is dan ook mooi als vanaf Groningen meerdere Artemissers en Raitdaiprunners ons vergezellen. Ze lopen en fietsen mee. Het nieuwe elan helpt ons door het dipje. Ook in Adorp, Sauwerd en Winsum sluiten lopers aan of staan langs de kant en moedigen ons aan.

Iedereen is onder de indruk van de warme ontvangst in de dorpen. In Sauwerd lopen we met de hele groep naar dorpshuis Ubbegaheem waar we met ons bevrijdingsvuur een kaars aansteken en daar zo symbolisch de vrijheid overhandigen. Dat geldt ook voor Winsum.

Meerdere lopers krijgen het laatste stuk last van hongerklop en eten boterhammen, koekjes, chocolade, banaan en wat maar voorhanden is. Ze drinken en stoppen van alles naar binnen, want ze willen en zullen de laatste kilometers naar Uithuizermeeden volbrengen.

Vanaf Uithuizen worden we vergezeld door drie oude legervoertuigen en in Uithuizermeeden worden we feestelijk onthaald door muziekvereniging SDG. Bij het voetbalveld van De Heracliden sluiten zo’n dertig kinderen aan in zelfgekleurde vrijheids-T-shirts. Ze lopen en huppelen enthousiast met alle lopers mee naar het Johan van Veenplein. Voldaan maar ook vermoeid komen lopers daar aan en als ‘We are te champions’ van Queen uit de luidsprekers schalt, moeten sommigen toch even hun emoties wegslikken.

Een van de kinderen overhandigt ‘ons’ Wagenings bevrijdingsvuur aan burgemeester Henk Jan Bolding die vervolgens het grote vuur op het plein onder luid applaus aansteekt. Na zijn toespraak voelt iedereen nog eens waarom het belangrijk is dit vuur symbolisch te verspreiden: Het is 80 jaar vrijheid, maar die vrijheid is kwetsbaarder dan ooit.

Ik kijk terug op een indrukwekkende Bevrijdingsestafette. De samenwerking met de Eemsmondrunners en gemeente Het Hogeland liep top. Iedereen die er een bijdrage aan leverde: super bedankt en op naar een volgende keer!

Geschreven door: Gea Meulema

Foto's: Herman Rinket, Peter van Ooijen en eigen leden

Zie ook de berichten op: Nieuwsnet Het Hogeland en EemsmondSport