Vier leden van de loopgroep Artemis uit Winsum hebben zondag met succes deelgenomen aan de marathon in het Spaanse Valencia.

De marathon met start en finish nabij het Museum van Wetenschappen kende met totaal 38.500 inschrijvingen uit bijna 100 landen een recordaantal deelnemers. Het was met 15 tot 20 graden aangenaam loopweer. Het over het algemeen vlakke parcours over brede wegen was uitgezet in de stad zelf.

In het oude centrum passeerde men prachtige historische gebouwen en kerken. De organisatie was perfect. Het in grote getale opgekomen publiek was erg enthousiast, De vele muziekoptredens langs het parcours maakten de gezellige sfeer compleet.

Artemis stond met vier leden aan de start. Zij wisten de marathon allemaal te volbrengen. Loë Kostermans uit Eenrum was hiervan de snelste. Zij kwam in haar eerste marathon onder de vlag van Artemis halverwege door in 1.59.10 uur en finishte uiteindelijk na 3.57.47 uur. Hierbij dient te worden opgemerkt dat Loë de gehele marathon een tempo van 5.39 minuten per kilometer heeft gelopen. Een gegeven dat meer uitzondering dan regel is.

Willem Hofman uit Winsum liet uitgaande van een tempo van 5.30 minuten per kilometer halverwege een tijd van 1.55.30 uur noteren. Hij kon dit tempo echter niet volhouden en kende in het tweede gedeelte van de race een verval van 22 minuten. Voor hem werd een eindtijd van 4.17.30 uur geklokt.

Fanny Kaper uit Winsum en Marnix van den Brink uit Groningen hadden zich deels gezamenlijk op deze marathon voorbereid en besloten om de strijd ook gezamenlijk aan te gaan. Vertrokken op een schema van 6.15 minuten per kilometer volgde halverwege een tijd van 2.10.00 uur. Daarna werd het een stuk zwaarder en moest het tempo behoorlijk om laag. Moegestreden maar voldaan bereikten ze de finish na 4.39.40 uur.

Een marathon uitlopen is niet niks en is ook niet iedereen gegeven. Het kost vele uren aan kilometers en voorbereiding. Het volbrengen hiervan verdient ongeacht het resultaat telkens weer een groot compliment!

Lees hieronder het verslag van Willem Hofman.

Foto`s Artemis-leden

Na de loodzware Zeeuwse Kustmarathon was het weer tijd voor een stadsmarathon met een vlak en snel parcours. De keuze viel daarbij op Valencia. Ik was er nog nooit geweest, maar had zowel over de stad als over de marathon lovende verhalen gehoord. Ook zou ik graag nog eens mijn marathon PR aanscherpen (3.48.08 in Eindhoven) en de kans daarop is in mijn geval het grootst in het late najaar. Tijdens de voorbereiding ging het best goed, maar door drukte op het werk kon ik helaas minder tijd vrijmaken dan gewenst. De vorm was daardoor goed, maar niet top. En zo vertrok ik met drie supporters (mijn vrouw Marjolein en de beide zussen Elizabeth en Marieke) naar Valencia. Inmiddels was bekend dat het warmer zou worden dan normaal, zelfs nog warmer dan een jaar eerder in Rome. Ik stelde daarom de, in mijn ogen realistische, doelstelling van sub 4 uur met een zo vlak mogelijk schema. De eerste helft zou moeten worden afgelegd in 5.30 minuut per km, leidend tot een doorkomst halverwege van 1.56 uur. Om half acht 's ochtends was het vertrek vanuit het hotel en het was een behoorlijke wandeling naar startvak 8. Helaas trof ik voor de start niet meer de andere drie Artemissers Loë, Fanny en Marnix, die vanuit startvak 10 zouden vertrekken.

Het parcours was inderdaad vlak en snel met de start vanuit de Stad van Kunst en Wetenschappen, een verzameling prachtige architectonische gebouwen in het Turia park. Dit kilometerslange park is aangelegd in de oude rivierbedding van de rivier de Turia, welke na een zware overstroming in 1957 is omgelegd naar de rand van de stad. De route voert eerst richting de haven, dan langs de universiteit en na 15 km langs het roemruchte Mestalla stadion van de lokale voetbaltrots Valencia CF. Vlak na het halve marathon punt ben je terug bij de haven en wordt koers gezet naar de binnenstad met prachtige oude gebouwen en stadspoorten. De laatste twee kilometer lopen langs de rand van het Turia park met de finish in de Stad van Kunst en Wetenschappen. De publieke belangstelling onderweg heeft me positief verrast. Het was op diverse plekken bijzonder druk en de lopers werden luid aangemoedigd. Valencia promoot zichzelf als de Ciudad del Running en maakt dat ook waar. Ook de verzorging en de muzikale ondersteuning waren prima.

Vanaf de start voelden de benen prima, maar ik ben helaas geen loper voor warme omstandigheden. Qua voorbereiding (hydratatie vooraf, petje, zonnebril, zonnebrandcrème, enzovoort) heb ik mijn best gedaan, maar al snel liep de hartslag weer hoog op. Bij kilometer 7 schoot deze al boven de 180 en dat zou tot de finish zo blijven. Twee weken eerder in de halve marathon van de Eemshaven naar Uithuizermeeden haalde ik deze hartslag pas aan het eind van de race en toen was ik volle bak gegaan. Nu was het feitelijk 20 graden warmer en gevoelsmatig 25 graden en dan kunnen bij mij helaas alle plannen in de prullenbak. De doorkomst halverwege was nog prima, maar na 22 km moest ik eigenlijk elke kilometer wel een stukje wandelen om het niet uit de hand te laten lopen. De gezondheid staat altijd voorop. Zoals gezegd kwam de hartslag ook met wandelen niet meer onder de 180 en dus werd het mentaal weer een pittige dag. Om mezelf te koelen, heb ik vele flesjes water in mijn nek gegooid (er waren geen sponsen), maar daardoor liepen ook de schoenen vol met water. Met nog zes kilometer te gaan, hadden de blaren zich al gevormd. En zo volgde er nog een pijnlijke slotfase. Desondanks kon ik het tussen de oren allemaal redelijk parkeren en daardoor met volle teugen van de laatste kilometers genieten. Een enorme mensenmassa stond langs de laatste 500 meter over het bekende lichtblauwe tapijt. De laatste 200 meter gaan over een speciaal voor de marathon aangelegde loopbrug over het water. Na 4.17.30 uur zat de zware tocht erop. Het belangrijkste is dat de finish in goede orde is bereikt. De medaille maakt alles goed, echt een prachtexemplaar!

Later verneem ik dat Loë een geweldige debuutmarathon heeft gelopen en ook Fanny en Marnix hebben deze marathon samen tot een goed einde gebracht. Vier uit vier voor Artemis! Na een paar uurtjes herstel, resteert nog een mooie avond in Valencia, waarna de terugreis op maandag wordt aanvaard. Op naar de volgende?!