Arjen Kwint uit Loppersum heeft zaterdag met succes zeven ronden over de Kardingebult afgelegd.

De Kardingebultra, georganiseerd door het bedrijf Steenboksport uit Groningen, is een bijzonder hardloopevenement, dat plaatsvindt in het recreatiegebied Kardinge, de achtertuin van de stad Groningen. Daar is met start en finish bij strandpaviljoen Zilvermeer een rondje van 6.706 meter, inclusief 32 hoogtemeters uitgezet op de Kardingebult. De opzet is eenvoudig: de deelnemers hebben een uur de tijd om dat rondje af te leggen. Sneller mag, langzamer niet. Na precies een uur begin je aan een nieuw rondje. Sta je niet op tijd klaar voor dit rondje dan lig je er uit.

Er worden maximaal 24 rondjes = 24 uur = 100 mijl gelopen. De start is op zaterdag om 14.00 uur en de finish op zondag voor 14.00 uur. Uiteindelijk is er slecht één winnaar (m/v): degene die de meeste rondjes aflegt dan wel degene die de snelste eindtijd noteert in het laatste dus het 24e rondje.

Er was een verzorgingspost in de wisselzone bij het strandpaviljoen, men moest zelf voor een drinkbeker zorgen, een hoofdlamp tijdens de nachtelijke uren was verplicht en met name `s nachts was geluidoverlast middels speakeren en muziek verboden.

Er hadden zich totaal 110 mannen en vrouwen ingeschreven. Het was benauwd weer en de deelnemers kregen `s nachts en in de vroege zondagochtend te maken met soms hevige regenbuien. Van de 110 gestarte deelnemers behaalden 10 de eindstreep.

Arjan vond het gezien de omstandigheden na zeven ronden genoeg. In totaal legde hij 46.492 km af in 5.49.49 uur goed voor een 82e plaats bij de mannen/vrouwen. Wederom een knappe prestatie!

Lees hieronder zijn verslag.

Foto: Peter van der Hulst

Verslag Arjen

De vierde editie van de Kardingebultra en voor mij de tweede deelname. Drie jaar geleden deed ik mee en slaagde ik erin om 8 ronden te volbrengen voordat ik te moe was om door te gaan.

Dit keer was de start op zaterdagmiddag 14:00 ipv vrijdagmiddag 17:00 dus op voorhand was de kans dat ik zou gaan verlangen naar mijn bed na 8 ronden minder. Wel is mijn basissnelheid lager dan drie jaar terug. Dit betekent dat het meer moeite zou gaan kosten om genoeg energie over te houden elke ronde. Mijn doel voor deze keer om mijn eigen record te breken.

Ook anders was het aantal deelnemers. Waar het drie jaar geleden nog een select gezelschap was met minder dan 50 deelnemers stonden er nu meer dan 100 aan de start. Aan de boorden van het Zilvermeer was een gezellige camping opgebouwd waar de lopers steeds even konden rusten voordat aan de volgende ronde begonnen moest worden.

Het was warm bij de start. Temperatuur boven de 25 graden en dat ging vandaag haar tol eisen. De eerste drie ronden liep ik lekker in een vrij constant tempo. Wel zag ik dat mijn hartslag al gelijk te hoog was. Ik tikte op een laag tempo al de 160 aan en dat betekent voor mij dat ik al veel krachten kwijt zou raken. In de vierde ronde voor het eerst een klein stukje moeten wandelen. Ik kwam de vierde ronde ook best wel kapot de finish over. Ik had gelukkig nog tijd om wat te herstellen, maar gelijk begin ronde 5 voelde ik al dat het niet meer echt lekker ging. De krachten waren eerder dan gehoopt verdwenen. Gelukkig waren mijn supporters gearriveerd en die motiveerden mij om door te gaan. Ik ging het nu per ronde bekijken. Vijfde ronde weer een verval van een aantal minuten. Ik had nu maar iets meer dan 6 minuten rust voordat de volgende ronde moest starten. De zesde ronde ging het nog slechter. Gelukkig werd het wel iets minder warm en de zon verdween langzamerhand maar ik bleef het zwaar hebben. Uiteindelijk weer de finish gehaald met nog iets meer dan 3 minuten over. Toch nog maar een ronde. Een mooi doel voor mezelf was ook om voor de 50de keer in mijn leven minimaal een marathon te lopen in wedstrijdverband. Dus als ik nog 1 ronde ging halen was dat doel in elk geval behaald. Het ging ook iets beter dan de vorige ronde zonder dat ik echt lekker liep. Ik genoot er ook wat minder van. Was meer met de tijd bezig dan met iets anders. Ook nu haalde ik de finish met iets meer dan 3 minuten over. Maar dit was genoeg voor me. Om mijn record te breken moest ik nog 13,4 kilometer afleggen. Dat zag ik niet meer zitten en zo nam ik het besluit om het hier bij te laten. Het blijft een moeilijke exercitie om je elke ronde weer op te laden en te gaan.