Janneke Cazemier heeft het afgelopen weekend met succes meegedaan aan een tweedaagse trail challenge op het mooie eiland Ameland.
Op de Warffumse staat geen maat. Ze is nagenoeg elk weekend sportief bezig met wandelen, fietsen en hardlopen. Zo fietste ze vorig weekend nog 214 kilometer door de provincie Friesland. Het afgelopen weekend nam ze op zaterdag deel aan een 6 en een 12 kilometer trail, gevolgd op zondag door een marathontrail. De start was telkens op het strand en de finish in het centrum van Hollum met als scherprechter de bult bij de vuurtoren.
Trailrunning gaat om genieten, één worden met de natuur, en gezellig na het lopen een consumptie nuttigen met medetrailers. De gelopen tijd is vaak ondergeschikt aan de beleving.
Janneke noteerde in haar 104e marathon als vierde bij de vrouwen 35 een tijd van 5.04.33 uur. Voor de drie gelopen afstanden klokte ze een totaaltijd van 7.08.07 uur, goed voor een derde plaats
bij de vrouwen 35.
De foto`s zijn van Janke en Djurre van der Schaaf.
Verslag Vuurtorentrail Janneke Cazemier
Het leek mij wel een leuke uitdaging om een meerdaagse trail run te doen. Helemaal op een wadden eiland, aangezien strand en duinen me erg aanspreken. Vandaar dat ik me opgegeven had voor de Vuurtorentrail op Ameland. Ik had me opgegeven voor de UTK afstand, dit betekent Ultra Trail Kort. Dit hield in 3 trails in twee dagen, oplopend qua kilometers.
Zaterdagochtend om 9 uur stond de eerste trail van de drie dit weekend gepland, de 6 km. Alle afstanden starten op het strand en de finish was in het gezellige centrum van Hollum. De 6 km was een pittige parcours over het strand, door de mulle strand op en afgangen. Daarna nog het pittige klimmetjes rond de vuurtoren in Hollum. Pfff dacht ik deze heb ik maar gehad, niet wetend dat ik ditzelfde parcours nog twee maal zou tegen komen.
Zaterdagmiddag om half twee was de start van de 12 km, lopend met een mededeelnemer van het centrum naar de start op het strand, kreeg ik te horen dat in iedere afstand de zware trail van de 6 km zit. Het is wat het is dacht ik, we gaan het beleven. In tegenstelling tot de ochtend waar ik nog in lange tight en lange mouwen liep, kon er nu gelopen worden in korte broek en shirt. Heerlijk de zon, de wind, de branding, het strand, door de duinen stukje bos en weer rond de vuurtoren. Beter gelopen als in de ochtend.
Op zondagochtend was het weer opeens anders, er was wel wat wind voorspeld, maar dat het zo hard waaide en dat de gevoel temperatuur zo koud was…. Dit maakte de marathon wel uitdagend. Wat een zandstorm zondag met de marathon, het was een complete zandverstuiving op het strand en ook nog eens 10 km op het strand de wind tegen. Met nog geen 8 km per uur kwam ik de eerste twee uren vooruit, dit mede veroorzaakt door de wind, maar ook omdat ik mijn energie niet de eerste kilometers wilde verspelen. Bij Nes gingen we van het stand of om vervolgens een stukje door het bos en dan over en door de duinen en het duinreservaat te gaan. Prachtig stukje natuur. Echter bij een trail kun je nooit veel om je heen kijken, voordat je het weet struikel je over een boomwortel of iets anders oneffens op het pad. Bij Ballum nog weer een stukje strand om vervolgens bij Hollum er weer af te gaan, door de duinen en natuurlijk weer de pittige heuvels in het bos bij de vuurtoren.
Dit laatste gedeelte had ik geen energie meer om de pittige hoge klimmetjes van de duinen nog op te rennen. Dan maar wandelend naar boven, ieder stapje is er een. Vanuit het bos nog 1 km asfalt richting het dorp, hier had ik nog wat energie over. Net boven de vijf uur, werd ik in het gezellige centrum van Hollum onthaald en kreeg ik bij de finish en een hele mooie Vuurtoren trail medaille omgehangen. Ik ben er wel achter gekomen waar de naam Vuurtorentrail vandaan komt. Volgend jaar weer?????? Daar denk ik nog even over na.
Met dank aan de vele vrijwilligers, de goede verzorging onderweg en de organisatie.
