Artemis bestaat dit jaar 25 jaar. Tijd voor een gesprek met een aantal leden en oud-leden.
Vandaag Hans Klünder (57). De allereerste voorzitter van Artemis.

Dag Hans, loop je nog hard?
,,Meestal een, soms twee keer in de week. Ik loop om mijn conditie op peil te houden. Elke zondagochtend loop ik met een groepje Artemissers. We vertrekken om half negen vanaf de Brakebrug.’’
Je liep toch ook marathons?
,,Ik heb er wel een stuk of 25 gelopen, maar ik moet ik er nu niet meer aan denken. Veel te ver! En ik ben druk met andere dingen. Ik ben trainer bij VV Winsum, voetbal zelf en werk zo’n 60 uur per week voor mijn bedrijf M3energie.’’

Hoe is Artemis ontstaan?
,,In Winsum was de omni-vereniging Jupiter met een atletiekafdeling waar hardlopers onder vielen. Hardlopen werd in de jaren negentig ontzettend populair. We groeiden en de KNAU stimuleerde hardloopclubs als manier om mensen in beweging te krijgen. Bij Jupiter waren we de grootste afdeling en brachten we het meeste geld in. Maar als we wat wilden, hadden we steeds gebakkelei over dat geld. Dat wilden we niet meer. Toen zijn we een eigen hardloopclub begonnen.’’

Wie bedacht de naam Artemis?
,,Ik geloof ultraloper Ubel Dijk. We vonden het als leden gelijk een goede naam. Artemis is de Griekse godin van de jacht.’’

Het clubblad heette Spiridon, ook al Grieks.
,,Dat is genoemd naar Spiridon Louis. Deze Grieks man was de winnaar van de marathon van de eerste Olympische Spelen in 1896. Hij liep die marathon in 2:58:50 uur. Ubel, hij overleed in 2020 op 65-jarige leeftijd, was van deze mooie namen. Hij zocht dat heel goed uit.’’

Hoe verliepen de eerste Artemis-jaren?
,,Het was een heel andere tijd dan nu. Ieder zichzelf respecterend dorp had een loopje. Per keer deden er wel 500 tot 600 lopers aan mee. Nu mag je met 150 al blij zijn. Ons verenigingsgevoel was groot. We waren natuurlijk een jonge verenging, we groeiden en er zat veel energie in. We gingen met grote groepen naar loopevenementen en wedstrijden in heel Nederland. We offerden er een dag of heel weekend voor op. We deden met meerdere teams mee aan de Run van Winschoten waaronder een prestatiegericht team die dan tweede of derde werd. We gingen met een bus vol lopers naar Apeldoorn of Egmond. Het was veel meer prestatiegericht. Maar ja, we trainden ook wel 60 tot 70 kilometer in de week. Nu lopen mensen meer voor de gezondheid, toen gingen prestatie en plezier hand in hand.’’

En er waren ultralopers. Ubel was er een van.
,,Ubel liep geloof ik vier marathons per jaar. Verder waren er mensen als Wim-Bart Knol en Thijs Roest. Zij deden mee aan 12-uur lopen. Dus twaalf uur achter elkaar. Dat er veel ultra-lopers waren kwam ook doordat Peter Stein bij ons trainer werd. Hij was persoonlijk begeleider van een aantal van deze lopers. Toen hij naar Artemis kwam, nam hij de lopers mee. Ze trainden nooit bij ons, maar waren wel lid.’’

Wat voor activiteiten deden jullie?
,,Bij het toenmalig DWA-gebouw van korfbal naast het zwembad hielden we een Breakfast Run. Eén Engelse Mijl over de camping en bij, toen nog, VV Hunsingo. Dan ging je eerste ontbijten en schreef je in hoeveel rondjes je ging lopen. Je kon maximaal tien. Als je dan vier keer meedeed, kreeg je een herinnering. Elke keer deden daar zo’n 30 tot 40 mensen aan mee.’’

Ik zag dat Artemis een SP-klassement had. Wat is dat?
,,Ubel had een formule bedacht van hoe snel je liep, de afstand, aantal gelopen wedstrijden, leeftijd en meer. Iedereen, van de langzamere tot de snellere loper, had kans dit klassement te winnen. Artemis gebruikt het nog steeds voor de Clubkampioenschappen en de RunnerUp. Het werkte enorm stimulerend. Ook nieuwelingen konden winnen. Waren ze nog maar kort lid, moesten ze bij de ALV naar voren komen en hadden ze een prijs. Geweldig!’’

En jij bent de man van de ArtemisRun, Hans.
,,Zoals ik al zei: elk dorp had wel een loopje. Wij hadden al de Ripperdaloop, een initiatief van ons lid Peter de Vries. Toen vroeg het loopcircuit: kunnen jullie ook niet een wedstrijd organiseren? In juni waren nog maar weinig loopjes. Wij hadden een loop over Schilligeham, maar op een gegeven moment mocht je daar niet meer langs vanwege de mond-en-klauwzeer. Toen gingen we in het dorp zelf, op zaterdagmiddag na sluitingstijd van de winkels. De stadsloop in Appingedam was ons voorbeeld. Wat steeds ingewikkelder werd, was de vergunning van de gemeente. De eerste jaren leverden wij ons draaiboek in, maar daarna gaf de gemeente ons een draaiboek met waar wij allemaal aan moesten voldoen zoals verkeersregelaars, hulpdiensten en beperkt geluid. Zij bepaalden wat geregeld moest worden.’’

Hoe vaak heb je de ArtemisRun wel niet geregeld?
,,Ik denk een keer of zestien samen met Laurens Stiekema en een kern van vaste vrijwilligers. En al die keren heb ik zelf nog nooit meegelopen… hahaha…. Er deden vaak zoveel mensen mee dat de wedstrijdlopers de langzame lopers een ronde inhaalden. Op een gegeven moment hadden we ruim 500 deelnemers. Dat was echt maximaal op een parcours van 2,5 kilometer. We hadden een motorrijder voorop en fietsers met fluitjes die de langzame lopers waarschuwden dat de wedstrijdlopers eraan kwamen. We vonden dat deelname betaalbaar moest blijven. Met sponsoring lukte dat.’’

Met een leuke herinnering, toch?
,,We wilden altijd iets origineels. We hadden een keer een cd met liedjes die met hardlopen te maken hadden. Born to Run van Bruce Springsteen, You’ll never walk alone van Lee Towers en zo meer. Hoorden we van Buma/Stemra dat we auteursrechten moesten betalen. Vonden we prima. ‘Hoe kunnen we dat regelen?’, vroegen we. Zij wisten het niet, wij niet. Het was een enorm gedoe. Na tig keer bellen zeiden ze: je moet met alle platenmaatschappijen bellen. Dat werd ons te gek. We hebben die cd gewoon uitgedeeld. Hartstikke mooi. Nou ja, een paar dagen later kreeg ik een mailtje van een deelnemer. Hij zei dat hij het helemaal niks vond, alleen geschikt als onderzetter. Heb je dat. Voor sommigen kun je nooit iets goed doen.’’

En de Koninginneloop?
,,Die was er ook nog! De Jeugdloop bij Viboa. Daar deden wel 300 kinderen aan mee. We werkten samen met stichting Runners World, die geld inzamelde voor kinderen in de Derde Wereld. Later is deze loop opgegaan in de Artemis Run. Liepen ouders met hun kinderen een rondje mee.’’

Tot slot: is het nu Hans Klunder of Hans Klünder?
,,Klünder, met umlaut. Mijn familie komt uit Polen, vluchtte naar Ost-Friesland en kwam in Nederland terecht. Tot mijn 27ste had ik de Duitse nationaliteit. Daarna, toen ik niet meer dienst hoefde, ben ik Nederlander geworden.’’

Copyright Gea Meulema, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming mag hier niets van worden overgenomen.