Het afgelopen Pinksterweekend stond de 33e editie van de Roparun op het programma. Alle lopers van de 210 deelnemende teams aan de estafetteloop voor goede doelen kwamen afgelopen maandag over de fiish op de Coolsingel in Rotterdam. Met de loop haalden de ruim 5000 deelnemers geld op dat wordt gedoneerd aan goede doelen die het leven van mensen met kanker, voor zover mogelijk, draaglijker maken.
De 33e editie van de run startte in het Franse Clastres bij Parijs. Het was de eerste keer sinds 2019 vanwege de coronapandemie dat er weer in Frankrijk kon worden begonnen. Ook vanaf vliegveld Twenthe bij Enschede deden groepen mee. Op veel plaatsen onderweg werden festiviteiten georganiseerd. Een team bestond uit maximaal acht lopers en diverse ondersteuners. In drie dagen legden de lopers vanuit Frankrijk ruim 500 kilometer af.
Elizabeth Hofman uit Winsum was een van de deelneemsters. Lees hieronder haar verslag met bijbehorende foto`s.
In 2019 heb ik als loper voor het eerst met Team 61 Martini Ziekenhuis deelgenomen aan de Roparun, wij vertrokken toen vanuit Hamburg. Dit jaar heeft ons team voor Frankrijk gekozen. Vrijdagochtend 17 mei om 7 uur verzamelen we bij het Martini Ziekenhuis om alle spullen die mee moeten alvast naar buiten te brengen zodat we de touringcar (tevens onze thuisbasis onderweg) kunnen inpakken zodra deze arriveert. De twee kleinere busjes worden voorzien van fietsendragers met 6 fietsen. We worden nog geïnterviewd door RTV Noord en uiteindelijk vertrekken we (uur later dan gepland) rond 10 uur richting Saint Quentin, waar we overnachten in een hotel. Zaterdagochtend 18 mei vertrekken we na het ontbijt richting het startterrein in Clastres. Hier kijk je je ogen uit. Sommige teams hebben trailers van vrachtwagens omgebouwd tot tijdelijke woonruimte met stapelbedden, toilet, douche en keuken. Om 12 uur starten de eerste teams, Nelli Cooman, ambassadrice van de Roparun, laat de startende teams vertrekken. Ik ga, net als vele anderen, even met haar op de foto.
Ons team bestaat uit meerdere subteams. Er is het basiskampteam, inclusief 2 fysiotherapeuten, dat zorgt voor het eten en drinken en het wekken van de estafetteteams. En je hebt 2 estafetteteams (A & B), die bestaan uit 4 lopers, 3 fietsers, een chauffeur en een navigator. Ik zit in team B en ga dit jaar mee als begeleidende fietser, ik red het tempo qua rennen niet meer en op deze manier doe ik toch actief mee. Team A start om 15.05 uur en gaat op weg naar Busigny, de eerste wisselplaats. De lopers worden begeleid door 3 fietsers. De lopers wisselen elkaar iedere 1 tot 1,5 km af, de fietsers rijden de gehele etappe. Rond 20 uur arriveert team A in Busigny en ga ik met team B van start, wij gaan naar Quiévrain, zo'n 60 km verderop waar we weer worden overgenomen door Team A. In deze plaats gaan we de grens over van Frankrijk naar België. Het is inmiddels 01.30 uur en we gaan gauw terug naar de touringcar die op een camping in de buurt staat, waar we wat eten, ons opfrissen en proberen te slapen op de veldbedden in de buitenlucht. Om half 5 worden we weer gewekt en maken we ons klaar voor onze tweede etappe. Ieder team doet 5 etappes, waarvan er 4 ongeveer 60 km zijn en 1 ongeveer 30 km. De tweede etappe van team B start in Ninove en we gaan naar richting Hamme, waar team A ons overneemt rond 12.45 uur. We gaan naar een andere camping dan vannacht en eten, douchen en rusten weer voordat we om 19 uur aan de derde etappe vanuit Wuustwezel beginnen. In deze etappe passeren we de grens van België naar Nederland.
Na de wissel in Dongen, arriveren we rond 01.15 uur op een nieuwe en tevens laatste standplaats in Willemstad. We mogen hier bij een voetbalvereniging slapen en douchen in de kleedkamers.
Ik besluit de volgende etappe op maandag 20 mei, waarvoor de groep om 4.45 uur vertrekt, over te slaan. Ik heb inmiddels 180 km in de benen, weinig slaap gehad en wil persé de laatste etappe, waarbij we finishen, meemaken. Dit is geen probleem, 2 begeleidende fietsers is voldoende. Ik rust wat en help het basisteam mee, totdat we met de touringcar en het inmiddels gewisselde en teruggekeerde team B, vertrekken naar het laatste wisselpunt bij Klaaswaal, waarvandaan de laatste etappe van team B vertrekt. Om 14.30 uur mogen we eindelijk starten aan onze laatste etappe. We fietsen via de Heinenoordtunnel (koud en steil, maar heel gaaf) richting Rotterdam, waar we om 16.59 uur door de laatste tijdregistratie komen. Daarna zetten we de fietsen in de stalling en gaan met ons complete team richting de feestelijke finish. Om 18.30 uur gaan de fietsers richting Vijfsluizen waar de touringcar en de busjes staan, de rest van het team volgt met de metro. Uiteindelijk komen we rond 23 uur aan bij het Martini Ziekenhuis, waar we in een rap tempo alle spullen en bagage uit de touringcar en busjes halen. Ik ben om 00.30 weer thuis en duik na een douche eindelijk weer een normaal bed in, voor een fatsoenlijk aantal uren slaap, heerlijk.
In 50 uur heb ik 23 uur op de fiets gezeten, 218 km weggetrapt, 6 uur geslapen en de overige tijd doorgebracht met wachten, reizen en meehelpen bij het basisteam. Het was pittig, maar dankzij het gezellige team, enthousiaste aanmoedigingen en feestelijke doorkomsten onderweg en een geweldige finish, helemaal de moeite waard. Ons team heeft 12.000 euro aan sponsorgeld ingezameld, een superbedrag. Een deel van dit bedrag zal worden besteed aan VR-brillen voor de oncologie afdeling van het Martini Ziekenhuis en aan een project van Het Behouden Huys in Haren. Zij willen psychische behandeling mogelijk maken voor jeugd en jongeren die zelf, of in hun omgeving, met kanker te maken krijgen. Bij beide instellingen heb ik mijn behandelingen ondergaan, dus ik ben dankbaar en blij dat ik mij daarvoor heb kunnen inzetten!
