Bakboord en stuurboord Texel Tiny Visker
Zaterdagochtend Hilda opgehaald met mijn groene Chevrolet en naar Jacqueline Kramer gereden. Daar was Jantje al aanwezig en met zijn vieren zijn we dan naar Texel vertrokken voor de 5e halve marathon van Texel . Voor Jacqueline was het de eerste keer dat ze een auto op de boot moest rijden. Het ging haar goed af. Jacqueline kan door haar hamstring blessure nog niet lopen en ging mee als supporter.
We hadden 4 fietsen gehuurd en zijn, nadat we de shirts opgehaald hadden, gaan fietsen naar De Koog. Daar even op het terras gezeten, wat direct gespot werd door de familie Schaaphok. Ook nog even over het strand gelopen. Wat was het mooi weer.
bij de foto: Oma op de snelweg achtergelaten.
Weer in het hotel aangekomen konden we direct aanschuiven aan het pastabuffet, die het hotel elk jaar organiseert voor de vele lopers die in het hotel overnachten.
De volgende ochtend na het ontbijt naar busstation Elemert gelopen. Hiervandaan vertokken de pendelbussen naar de Veerhaven. In de eerste bus die aankwam kon ik, Valerie en Bert nog net een plekje krijgen. Jantje en Hilda moesten wachten op de volgende bus. Uiteindelijk kwam hun bus vlak voor het vertrek van de boot om 11.30 uur in de Veerhaven aan. In de veerhaven was ook Silva weer van de partij (met hem ben ik twee jaar geleden op de foto gekomen). Hij had bakboord (groen) en stuurboord (rood) sokken aan. Harm Jan was gelijk jaloers op zijn sokken.
Met zijn allen op de boot eerst naar Den Helder. Daar komen de lopers van de vaste wal onder luid applaus het bovendek op lopen. Dan weer terug naar Texel onder begeleiding van twee in Braziliaanse kleuren uitgedoste trommellende vrouwen.
Om 12.25 uur ging de laadklep van de boot open en onder luid getoeter van de boot en Emile Roemer gingen de 1650 lopers voor de 10km en de halve marathon van boord. Het was prachtig loopweer.
Er was heel veel publiek naar de haven gekomen. Ook Jacqueline met de fiets. Zij heeft voor zover mogelijk de route met Jantje gefietst.
Ik liep met een goede kennis de boot af en heb de eerst 4 km met hem meegelopen, maar hij ging steeds sneller lopen en op een gegeven moment liep hij een tempo wat ik voor mijzelf veel te hoog vond, omdat ik nog herstellende was van de hamstring blessure en ik na de ½ van Vlieland niet verder gelopen had dan 12 km.
Na 5 km kom je in Den Hoorn en daar was de weg opengebroken. De lopers moesten er maar gewoon doorheen, je hebt tenslotte ook nog het strand was is een opengebroken weg daarbij vergeleken? Hier splitste zich ook de wedstrijd de 10 km lopers gaan door het “vlakke” land naar Den Burg en de halve marathonlopers maken zich op voor de duinen. Even voorbij het 10 km punt heb je een stuk van de route wat je twee keer loopt. Degenen die er voor het eerst hier langs gaan krijgen dan nog de zware duinen en het strand en degenen die er voor de tweede keer langs lopen verlaten de duinen. Op het moment dat ik dit punt passeerde kwam de eerste loper en net voorbij. Wat een tempo.
Op het strand stond Anja Schaaphok foto’s te maken. Het strand was goed te belopen en ik kreeg van Anja de instructie mee om iets hoger op te lopen. Daar was het strand ook hard en veel minder druk en minder meters. Even voor het 14 km punt was de zwaarste duinopgang die ik ooit gelopen heb in een wedstrijd. Hier ben ik maar even gaan wandelen en mijn borstnummer weer goed vastgezet, want die was door de wind kapot gewaaid. Hierna kwamen de moeilijke duinpaadjes met veel kleine klimmetjes en korte afdalingen. Hierna ging bij mij het lichtje een beetje uit. Verder maar rustig doorgelopen, een tijd deed er niet toe het was belangrijker dat ik heel bleef.
Ongeveer 5 km voor het eind heb je een restaurant de Worsteltent en die had het terras opgesteld langs het parcours. Erg gezellig, je wilt er wel naast gaan zitten. Het parcours lijkt vanaf dit punt vlak maar daar vergis je, je lelijk in. Een loper die naast mij liep verzuchtte dan ook ik dacht dat het plat was. Ik wist hem te vertellen dat deze “bulten” in het landschap ontstaan zijn in de ijstijd (net als onze Hondsrug). Waarop de man dacht dat ik uit Texel kwam.
Door dit vals plat is ook het laatste deel van de halve vrij pittig. Vlak voor het dorp Den Burg stond een mooie ereboog op het 20 km punt. Nog 1 km. Ik werd links en rechts gepasseerd. Ik had mijn tempo flink laten zakken en de overige lopers wilden er allemaal nog een snelle laatste km eruit persen.
Bij de finish op het dorpsplein kregen we keurig een medaille omgehangen en Jantje de medaille oogt wel elk jaar hetzelfde, maar ze veranderen er elk jaar een detail aan. Omdat het dit jaar het eerste lustrum was kregen de lopers een extra presentje en jawel dat waren de mooie bakboord en stuurboord sokken. Jullie zullen ze wel zien op de training. Voor mij een uitkomst. Ik weet n.l. nooit wat links en rechts is, maar ja nu moet ik onthouden welke kleur links of rechts is en met mijn maritieme achtergrond zal mij dat lukken denk je?
Op het plein trad de band Wat Zou’t op met populaire (Nederlandse) muziek.
Na afloop in het dorp op het terras nog een Texels Skuumkoppe gedronken en ja het hele weekend was weer zeer geslaagd.