Het Artemisweekend op Schier was zoals altijd weer bijzonder geslaagd met dank aan Harm Jan Postmus (organisator, trainer en dat niet alleen!), Jaap Smit (organisator puzzeltocht en begeleider heuveltraining) en uiteraard aan het goede humeur van de overige 29 deelnemers. Tijdens onze buitenactiviteiten is er geen druppel regen gevallen!
Klik hier voor de foto's.

VERSLAG PETER MODDERMAN

Het vaste uitje van Artemis
Jaarlijks probeert Harm Jan Postmus een aantal Artemissers te bewegen. Punt, zou je zeggen, want Harm Jan is inmiddels gediplomeerd trainer. Maar daar wil ik het niet over hebben. Nee, ik wil het hebben over het jaarlijks vaste uitje van Artemis. Jaarlijks probeert Harm Jan Postmus een aantal Artemissers te bewegen om een trainingsweekend op Schiermonnikoog door te brengen. Als werknemer van de firma REBOS (het bedrijf dat de passagiers tijdens de vaart van een hapje en een drankje voorziet en waarvan Artemisser Marko Huizing eigenaar is) vaart hij dagelijks enkele keren van en naar Schiermonnikoog. Als zodanig zijn de cateraars bekend als de bonte hond(en) op ‘t ailand. .

Al ergens in de late zomer van 2007 riep Harm Jan zijn clubgenoten op om zich voor het weekendje op te geven. Hij kreeg al snel een clubje van 30 personen bij elkaar, waarvan er af en toe enkele personen afvielen, maar er kwamen ook even snel weer nieuwe kandidaten bij. Succes was verzekerd, aldus de organisator. Dat was niet moeilijk te voorspellen, want over de voorgaande edities wordt nog steeds met enthousiasme gesproken. Het was dan ook geen wonder dat de vrijwel complete selectie van 2006 (vorig jaar werd het evenement niet georganiseerd) ook in 2008 in en op de steiger(s) zou staan. Geert en Gonny Houtman, Harm Jan en Gea Postmus, Martin en Marloes Stevens, Peter en Abelien Modderman, Herman en Baukje Haan, Aad van der Drift en Tineke Ruiter, Oscar de Jong en Hilde van Heuveln, Magriet Taselaar, Tini Visker, Jaap Smit, Bert Scholtens, Marko Huizing zijn zo langzamerhand de vaste vertegenwoordigers van het selecte groepje. Maar het enthousiasme drong door tot in de clubcatacomben. Zodoende waagden ook Greet Damstra, Bert en Anja Schaaphok, Jantje Wiersma, Ineke Rutgers, Anja Elsinga en de Nordic Walkers Irma Coopman, Bernadette van Engelen en haar zoon Bastiaan, Pia van der Veer en Kiek Krabbe zich aan de overtocht. De groep werd gecompleteerd door Pippin en Sam (Sem), de Tolkieniaanse honden van Harm Jan en Gea.

Op bekend terrein (de boot dus) verwelkomde Harm Jan de Artemissers en kondigde een paar presentjes aan: a) de 2^e kop koffie werd ons aangeboden door Marko en b) iedereen kreeg een zwart-grijze sweater, beschikbaar gesteld door de sponsoren van Artemis, Makelaardij Bruintjes en Keurentjes en de hardloopwinkel Runnersworld te Groningen. Op de rugzijde was het eiland Schiermonnikoog met een dominante vuurtoren in wit afgebeeld.

Meteen ontstond een massale verkleedpartij aan boord van het m.s. "Rottum".  De bonte kleuren maakten plaats voor zwart/grijs en dat paste eigenlijk wel een beetje bij het weer. De regen die ons begeleidde op weg naar Lauwersoog en de dreigende wolken tijdens de vaartocht gaven nou niet bepaald de indruk dat we het droog zouden houden. Maar eens te meer bleek dat het hemelwater op het eiland minder aanwezig is dan op het vaste land, want tijdens het verblijf regende het naar verhouding weinig. Het regende wel wat, maar niet op de momenten dat de Artemissers het eiland met hardloop- of wandelschoenen verkenden.

Overigens hadden de zand- en kleigronden van Schiermonnikoog (op andere momenten dus) al heel wat water te verwerken gekregen, getuige de vele plassen op de diverse drassige paden.

Harm Jan had ook het vervoer op het eiland geregeld. Een speciale bus van Arriva stond klaar om de groep naar hotel Duinzicht te verplaatsen, waar de Artemissers een riante kamer zou worden toegewezen. Als enige Artemisser stapte Jaap Smit niet in de bus, maar op de fiets. Jaap zou met de vlam letterlijk in de pijp over het eiland crossen en op verschillende plekken een aantal opdrachten voor het vaartspel verstoppen. Hij moest daarbij wat creatief te werk gaan, want door de nattigheid bleef het plakband en de tape niet plakken.

Nadat hij dit karwei had geklaard, kregen de Artemissers - voor het merendeel inmiddels gehuld in loopkleding - uitleg over de procedure en de te volgen route. Ondergetekende moest zich helaas afzijdig houden van het hardloopgeweld, want daags voor de trip naar Schier kreeg hij na een korte training een hinderlijke pijn in een spieraanhechting van zijn knie. Hij had gehoopt dat het euvel tijdens de overtocht wel zou verdwijnen, maar niets was minder waar. Hij sloot zich daarom aan bij de Nordic Walkers, die ook een gedeelte van het traject zouden afleggen.

In groepjes van twee a drie stoomden de Artemissers over het eiland om in alle gaten en hoeken te zoeken naar de puzzelopdrachten. Uiteindelijk moest het woord "trainers" worden ontdekt, welke oplossing niet iedereen wist te vinden. De groep van Hilde van Heuveln, Anja Schaaphok en Geert Houtman wel, zelfs zonder een fout te hebben gemaakt. Aad van der Drift wist hardlopend menige Artemisser op de foto te zetten. Geen regen onderweg. Sterker nog, er kwam op het laatst zelfs nog een zonnetje bij.

Een grote groep Artemissers zette zich na de douche in beweging en bevolkte gedurende ruim een uur de conversatiezalen van Hotel Van der Werf. "Daar moet je op zaterdagmiddag geweest zijn", zo oordeelde Harm Jan. De rest bleef hangen aan de stamtafel van Duinzicht of op een comfortabele stoel rondom de open haard, die Aad vakkundig had aangestoken (de haard, niet de stoel!)

's Avonds stond een dampend diner in de eetzaaltjes op ons te wachten. Getuige de vrijwel lege schalen na afloop heeft het een ieder goed gesmaakt. Jaap werd daarbij door voorzitter Bert Scholtens in het zonnetje vanwege zijn inzet en creativiteit bij het uitzetten en begeleiden van het vaartspel en Harm Jan voor de organisatie van het uitje.

De rest van de avond verliep in een ongedwongen sfeer. De ene groep bleef rondom de open haard zitten (keuvelen en/of lezen), de andere groep speelde het spel triviant aan de stamtafel en nog een groep maakte bij volle maan een strandwandeling.

Aan het eind van de avond vertrokken Harm Jan en Marko voor een serie nachtelijke avonturen in en/of rond de Toxbar c.a.

Het ontbijt dat de volgende morgen vanaf half negen voor de lopers klaarstond was overdadig. En hoewel het weer anders deed vermoeden, bleef het droog. Martin en Marloes, Abelien en ondergetekende hielden het voor gezien. Dit viertal koos voor de morgenboot en onttrok zich aan het strijdgewoel, dat vanaf 11.00 uur zou plaatsvinden. Er stond nog een lange duurloop inclusief een intensieve heuveltraining op het programma. En ik heb begrepen, dat dit ook zonder een druppel regen kon worden afgewerkt. Ik heb dus de traditioneel zeer in de smaak vallende spaghettimaaltijd gemist, maar ik koos er voor om mijn knie thuis de nodige rust te geven.

Op het moment dat ik dit stukje schrijf, is de pijn al weer voor een groot deel verdwenen. Ik heb de indruk dat met één a twee weken rust dit euvel voorbij moet zijn, maar ja, dat weet je nooit.

Hoe dan ook, het weekend Schier was weer een fraai evenement van Artemis. Voor herhaling vatbaar!

Peter Modderman