De weergoden waren de organisatie in Schoorl nu eens wel goed gezind. Het heerlijke voorjaarsweer bezorgde de ruim 6000 deelnemers aan de 10, 21.1 en 30 km gisteren een onvergetelijke dag. De diverse parcoursen op geaccidenteerd terrein in bos, duin en op het strand waren ook onder deze gunstige weersomstandigheden behoorlijk pittig. Na een voorspoedige busreis met de loopgroep Bedum startten eerst de deelnemers op de langere afstanden. Koos Durenkamp begint het langere werk steeds beter onder de knie te krijgen gezien zijn keurige 9e plaats bij de M60+ in een tijd van 2.27.51 uur. Tini Visker had het niet gemakkelijk onderweg en slaagde er niet in haar vooraf voorspelde eindtijd van 2.25.00 uur te lopen. Een tijd van 2.31.17 uur was toch nog altijd goed voor een uitstekende 2e plaats bij de V45+. Op de halve marathon was Artemis vertegenwoordigd met Peter de Vries, Herman Haan en Janneke Cazemier. Op de hoofdafstand de NK 10 km behaalde Trijnko Veenhuis bij de M65+ een bronzen medaille met een tijd van 41.09 min. Proficiat! Gonny Houtman moest op deze afstand door een rugblessure helaas verstek laten gaan. Geert Houtman tenslotte liep zijn beste 10 km sinds lange tijd. Een woord van dank gaat uit naar Peter van der Hulst en Sabina Oudman van de Loopgroep Bedum voor de prima organisatie van en niet in de laatste plaats de uitstekende verzorging tijdens de busreis! Voor meer informatie over de uitslagen zie de uitslagenpagina. Klik op lees meer voor het verslag, de foto's staan hier . De film staat hier . 

Verslag Groet uit Schoorl Run en de NK 10 km weg

Op zaterdag de tas alvast ingepakt, want dan kan ik zondagmorgen iets langer blijven liggen dacht ik. Echter mijn partner had een opruimwoede gehad en had dus ook mijn startbewijs ergens opgeruimd, onvindbaar voor mij. De partner was zaterdag op een kinderfeest bij de tennisvereniging, want hij zit in de jeugdcommissie. Dus ’s avonds kon ik hem ernaar vragen. Je raad het al dat was ik even vergeten.

Zondag om even voor half zeven naar Bedum vertrokken, ik en nog 6 Artemissers gingen met Bedum in de bus naar Schoorl. Herman had zich op het laatst nog aangemeld. Zie ik bij Oosternieland de UVO bus staan. Even kwam ik in de verleiding om de auto aan de kant te zetten en te vragen of ik met de bus mee mocht rijden, maar uiteindelijk heb ik toch maar besloten om in Bedum in te stappen.

In Bedum stappen we met 7 Artemissers in de bus, Gonny was geblesseerd, maar ging ons allemaal aanmoedigen. Reuze bedankt Gonny. Onderweg doet Peter zijn jas uit en wat zie ik op zijn shirt gespeld, jawel het startnummer. Shit dacht ik dat ben ik vergeten. Bij aankomst dan maar even direct regelen bij de organisatie.  Ik kreeg wel een nieuw startnummer, maar wel voor het langzaamste vak. Hier was ik niet blij mee en ik ben dan ook heel brutaal in het gele, snelle vak gaan staan. Dat leverde mij wel de nodige commentaar op van de vrijwilligers die mij een paar keer probeerde terug te sturen naar het blauwe vak.

Om 11.00 was de start van de 21,1 en de 30 km. Het was er gezellig druk. Iedereen had er over wat voor kleren zij aan hadden en of het wel de goede kleding was. Ik had mijn lange tight met mijn hemdje aan met een zweetshirt eronder. Ik stond alleen in het startvak, want door de perikelen met mijn startnummer was ik mijn medereisgenoten uit het oog verloren. Alleen Jaap Kiers zag ik in het startvak staan, maar die is zo lang die steekt overal er boven uit. De start ging voorbeeldig en de eerste kilometers gingen goed. Bij het 15 km punt stond mijn klokje op 1.11 uur. Ik welde graag finishen op 2.25 uur dus een snelle rekensom leerde mij dat ik nog 1.14 voor de tweede helft had. Echter toen kwamen de problemen, als eerst moest ik weer even naar de wc. Koos had de hele tijd vlak achter me gelopen en die zag mij opeens in de berm wegschieten. Na de sanitaire stop wilde het niet meer vlotten mijn hartslag ging naar beneden en mijn benen weigerden dienst. Ook begon naar de afsplitsing van de 21.1 km het parcours pas echt zwaar te worden. De hellingspercentages erg hoog en af en toe ook nog een bospad met houtsnippers. Het vernieuwde parcours zal wel veel voordeel hebben opgeleverd voor de snelle lopers, die hoefden n.l. niet zoveel in te halen, echter het parcours vond ik wel veel zwaarder. Op een gegeven moment haalden een paar Bedummers mij in. De warmte had intussen zo’n vorm aangenomen dat het daardoor steeds zwaarder aanvoelde. Een van de toeschouwers had het aantal vrouwen geteld die voor mij lagen en mij werd verteld dat ik de achttiende vrouw was. Viel me toch niet tegen. Even doorzetten dus. De finish was in zicht. Uiteindelijk moe, maar toch voldaan binnen gekomen op 2.31.17 6 minuten boven de tijd die ik wilde lopen. Jammer maar helaas. Dat de tocht erg zwaar was bleek wel uit het feit dat Janneke Cazemier op het 18,5 km punt toch maar besloot om de 21.1 km te lopen in plaats van de 30.

Na afloop eerst onder de koude douche en daarna na de 10 km wedstrijd kijken. Geert zag ik net de ceremonie protocollair binnen komen in een respectabele tijd van 56.48.

Daarna in de bus op de terugreis. Bedum had de reis uitstekend verzorgd. Er was bier, fris en wijn met vele hapjes. Herman heeft in de bus nog de gewonden verzorgd. Een lid van de loopgroep Bedum had zich al geblesseerd voordat ze een stap gelopen had. En Herman heeft zijn diensten aan haar aangeboden. Om 7 uur konden we in Bedum weer uitstappen. Bedum bedankt voor het vervoer en verzorging, het is weer een mooie loopdag geworden.

Tini Visker