Een paar maanden geleden was er de zogenaamde Eerste Winsumer Omloop. (Zie bericht van toen in Lees meer.......).
Deze loop was enkel georganiseerd voor een foto van Peter Modderman voor het blad  "De Vooruitgang", editie december 2009 van de Nederlandse Stomavereniging.
Het artikel is klaar en kan hier worden gelezen.

Lopen in het prachtige Winsum, zo moeten de deelnemers aan de eerste echte Winsumer Omloop hebben gedacht. Slechts een handjevol mensen kwam echter na de oproep van Peter Modderman naar de start. Deze vond plaats op de grens van Bellingeweer en de Hoofdstraat. De gekleurde bladeren aldaar tekenden deze schitterende herfstdag.
Na de inschrijving aan de Geert Reindersstraat wandelden de deelnemers naar het startpunt voor het Gemeentehuis. De lopers moesten helaas een paar keer opnieuw starten wegens een niet al te helder startschot van fotograaf en wedstrijdleider Herman Rinket.
Na de start ging het in gezwind tempo richting Geert Reindersstraat, langs de Sytzamastraat en voor de rotonde afslaand naar Schaphalsterzijl.
De tijdwaarneming van deze eerste echte Winsumer Omloop liet helaas nogal te wensen over waardoor de tijden helaas niet helder zijn. Foto's van Herman RInket staan hier

Winsum-Schaphalsterzij-Winsum (WSW-loop)                                                                Peter Modderman

Zaterdag werd als voorloper van de 4 mijl de “1e Herman Rinket fotografie/Artemis Winsum-Schaphalsterzijl-Winsum” georganiseerd, een loop die inmiddels te boek staat als een loop met het minste aantal deelnemers. Ik verschreef me bijna door te zeggen, een loop met de minste deelnemers. Want dat was zeker niet het geval. Aan de start verscheen de elite van Artemis, namelijk 

•  Gonny Houtman, de zou-je-niet-zeggen 50+ kopvrouw van Artemis, zelfs een landelijk bekende hardloopster.
•  Dan haar echtgenoot Geert, de man die altijd getrouw en uiterst secuur de eindtijden van de Artemissers bij loopevenementen opzoekt. En op de Artemis-site vermeldt. Geert is ook een verdienstelijke (snel)wandelaar, want de Tocht om de Noord werd bij hem zo’n beetje een winnende wandelrace. 
• Verder Adri Wierenga, nog niet zo lang lid van Artemis. Ze kan nu al bijna niet de zware last torsen van de medailles, die ze won in wegwedstrijden. 
• Vervolgens Jeannet Bakema, de vrouw, die bij vrijwel elke wedstrijd aanwezig is en altijd opgewekt kijkt. En die de laatste tijd veel progressie bereikt.
• Baukje Haan, de vrouw van onze gediplomeerde club-fysiotherapeut, was eveneens present. Baukje is dit jaar een zeer gewaardeerd nieuw lid van het Run2day-Meeus-loopcircuit en is permanent bij elke wedstrijd van dat circuit de gastvrouw bij de stempelpost. Samen met Katherina Baar. 
•  De laatste deelnemer van de loop was Aad van der Drift, de man, waar de website van Artemis om draait. Of eigenlijk, die de website van Artemis laat draaien. Als een tol! De alles-kunner op het gebied van computers en websites. Voor de inrichting van de website krijgt hij de hulp van Geert, maar ook Herman Rinket draagt zijn steentje bij. 

Herman, de partner van Jeannet Bakema, staat getrouw met zijn imposante camera op een uitgekozen plek langs de kant van het parcours en maakt daar schitterende actiefoto’s, aan één stuk.

Wat was nu de reden, dat er plotsklaps een nieuwe loop in het Winsumse ontsproot?
Ik werd onlangs gebeld door een journalist en medewerker van het blad de Vooruitgang, het lijfblad van de stomavereniging. Het is menige loper bekend dat ik sinds 2005 een stoma draag en in 2006 er nog eentje bij kreeg. Dat was wel even slikken, verwerken en wennen. Toch weerhoudt het me niet om er mee te lopen. Zelfs marathons heb ik met deze zekere vorm van handicap afgelegd. Zo heb ik na die operaties nog de marathons van Utrecht, Amsterdam en Wenen, de Slachtemarathon en de Maasmarathon kunnen lopen. Zoiets schijnt niet zo heel veel voor te komen. Wist ik veel?

De stomavereniging las mijn verslag over de marathon van Utrecht en wilde mij een interview afnemen, ondersteund door enkele actiefoto’s. Bij dat laatste wrong de schoen, want hoe fraai Herman Rinket ook foto’s maakt, ze zijn meestal niet geschikt voor afdruk in een tijdschrift. Aldus de redactie van het blad. De resolutie van die foto’s is meestal te laag, omdat Herman zo veel mogelijk foto’s op zijn chip wil hebben. Ik vroeg Herman of ik zijn foto’s mocht gebruiken. Daarin stemde hij meteen toe. Na wat heen en weer gemail, spraken Herman en ik af dat hij een fotoreportage zou maken van de eerstvolgende loop, de loop met de langste naam, namelijk de “1e Herman Rinket fotografie/Artemis Winsum-Schaphalsterzijl-Winsum”, kortweg WSW-loop.

De inschrijving vond plaats in de kleine, knusse, gezellige keuken van huize der Drift aan de Geert Reindersstraat. Daar ontvingen we van gastvrouw Tineke koffie en deelde ik startnummers uit. De inschrijving was gratis. Daarom verbaasde het ons dat er niet meer deelnemers waren. Het inlopen vond plaats op de Hoofdstraat en daar was ook de start gepland. De hoofdsponsor van deze loop, Herman Rinket, fungeerde als starter, jurylid en fotograaf. Tevens gaf hij verbaal commentaar, waardoor hij ook als speaker optrad. Toen het startschot luidkeels klonk, begon het een beetje te regenen. Dat was het sein voor de deelnemers om de auto’s op te zoeken. Want de deelnemers van Winsum-Schaphalsterzijl-Winsum wilden zich in deze 1e WSW-loop niet nat laten regenen. Ben je nou helemaal? Het traject Winsum-Schouwerzijl werd dan ook, met goedvinden van het jurylid Herman Rinket, tevens chauffeur, per auto’s naar Schaphalsterzijl afgelegd. Een beperkt groepje lopers volgde daarna lopend het parcours Schaphalsterzijl-Schouwerzijl-Wildeveldseweg-Schaphalsterzijl-Winsum en kwam gezamenlijk bij de finish in Winsum aan. De fotofinish moet uitmaken, wie de winnaar is van deze 1e Herman Rinket/Artemis WSW-loop. Hoewel? De deelnemers betwijfelen sterk of er wel een foto van de finish is gemaakt….

Het mocht de pret niet drukken, want de deelnemers waren tevreden over hun prestaties.
Toch waren er wel enkele kritische geluiden. Een verzorgingspost onderweg ontbrak geheel, de organisatie had niet de moeite genomen om de kilometerpunten aan te geven. En het publiek liet het geheel afweten. Zelfs de inschrijflokaliteit was na afloop geheel verlaten.
Volgende keer mag de organisatie aan deze zaken wel wat meer aandacht besteden, wil de WSW-loop ooit een prominente loop van Winsum en omgeving worden…..

De volgende dag deed ik mee aan de 4mijl, als ondersteunend/begeleidend loper van mijn schoonzoon René. Die nog maar enkele maanden hardloopt. Hij zou met mijn dochter en sinds vorig jaar zijn vrouw lopen, maar Mirella is inmiddels zwanger. Ze gaf het startbewijs aan mij.
Als lopers in de laatste startgroep (nummers 19.000 en hoger) liepen we redelijk relaxed over het parcours, dat toen al niet meer zo druk was. Ik had me uitgedost in een Hawaï-outfit, shirt en bandana van SIG Real Estate, die ik ontving en droeg tijdens de trip naar Honolulu in december 2003. Ook had ik me gehuld in een bloemenkrans, die we ontvingen op het vliegveld van Honolulu. Op die manier kreeg ik veel leuke reacties van de toeschouwers en ook Abelien kon me thuis voor de buis enkele keren langdurig zien, toen TV Noord dit voor de camera vastlegde.
Laat ik het zelf maar zeggen: Hoe ouder, hoe gekker!

Peter Modderman